loading...
បញ្ញាក្រោកមុជទឹក រួចទៅញ៉ាំបាយថ្ងៃត្រង់ ហើយសម្រាកពេលថ្ងៃបន្តិច ក៏មានបង្គាប់ហៅពីលោកសេដ្ឋីនី កល្យាណ ឲ្យទៅជួយលើកតុនិងកៅអីសម្អាង ដែលគាត់ទើបកុំម៉្មង ឲ្យគេធ្វើកាលពី២អាទិត្យមុន ។ បញ្ញា និង គ្នីគ្នាម្នាក់ពីរនាក់ទៀតបានទៅជួយលើកគ្នាពីមុនផ្ទះដែលគេដឹករទេះសេះ មកដល់មុននេះ យកទៅដាក់នៅក្នុងបន្ទប់សេដ្ឋីនី កល្យាណ ខាងលើផ្ទះ ។ បញ្ញាជាមនុស្សប្រុសម្នាក់មានរាងកាយមាំមួន កម្ពស់១ម៉ែត៧៧ មានសភាពលេចធ្លោរទាក់ទាញមិនត្រឹមតែកូនស្រីទេ ឥឡូវម៉ែ ក៏ឈ្លក់វង្វេងនឹងមុខមាត់រាងរៅរបស់បញ្ញាដែរ់ ។គាត់ដើរមើលពីក្រោយរហូតដល់ក្នុងបន្ទប់គាត់ រួចសារ៉ាទុកដាក់បានស្រួលបួលស្រេចបាច់ហើយ ក៏នាំគ្នានៅចាកចេញពីះីនោះមក ឯបញ្ញាវិញ បានចាប់រម្មណ៍របស់ម៉្យាងដែល សេដ្ឋីនី ដាក់លើតុគាត់មួយទៀត វាហាក់ដូចជាកញ្ចក់របស់បញ្ញាដែលបានវានៅពេលមុននោះអញ្ចឹង ។ បញ្ញាលួចគិតក្នុងចិត្តនឹងលួចកញ្ចក់នេះឲ្យបាន ដើម្បីឆ្លងទៅបច្ចុប្បន្នកាលវិញ ។ អាឡែងតែភ្លឹកមើលកញ្ចក់ មិនចាប់អារម្មណ៍នឹង សម្ដីសេដ្ឋីនីណា ទាល់តែគាត់សួរបញ្ញា បីបួនដងបានបញ្ញាភ្ញាក់ខ្លួន ហើយលាសេដ្ឋីនីចេញមកវិញ ។ ដោយមន្ទិលសង្ស័យនឹងកញ្ចក់នោះធ្វើឲ្យបញ្ញា រកឱកាសដើម្បីចូលទៅយកកញ្ចក់ម្ដងជាពីរដងមិនបានសម្រេចឡើយ ។ ថ្ងៃមួយលោកសេដ្ឋី មិននៅផ្ទះទេ គាត់ត្រូវចេញទៅស្រុកឆ្ងាយ ៥ថ្ងៃទៀតទើបត្រឡប់ ។ គាត់ចេញទៅតាំងពីព្រលឹមស្រាងៗ ថ្ងៃមិនទាន់រះផង ។ នៅផ្ទះវិញសល់តែ សេដ្ឋីនី ធីតាមាស ធីតាពេជ្រនិង អ្នកបម្រើ បួនដប់អ្នក ជួយមើលការខុសត្រូវ។ ល្ងាចឡើងគ្រប់គ្នាធ្វើការរួចរាល់រួចសម្រាកហូបបាយល្ងាចដូចសព្វមួយដង តែថ្ងៃនេះបញ្ញាមានអារម្មណ៍ហាក់ចំឡែក ព្រោះសេដ្ឋីនី បានឲ្យគេមកហៅបញ្ញាទៅ ទទួលទានអាហារជាមួយពួកគាត់ខាងលើផ្ទះ ។ បញ្ញាពិតជាមានសំណាងមែន រួចដើរឡើងតាមកាំជណើ្ដរមុខចូលទៅក្នុងផ្ទះទៅ។ អ្នកជូនបញ្ញាទៅ ក៏ចុះត្រឡប់វិញ ទុកឲ្យបញ្ញា នៅទប់ទល់ជាមួយ៣នាក់ម្ដាយកូននេះហើយមើលទៅ ។ បញ្ញាដើរថ្នមៗចូលជួបជាមួយសេដ្ឋីនី « ក្រាបប្រត្តិទាន តើសេដ្ឋនី ហៅខ្ញុំមានកិច្ចអ្វីឲ្យខ្ញុំធ្វើដែរ បាទ ?» ( បញ្ញាទម្លាប់ខ្លួនរស់នៅទីនោះបានហើយ )
សេដ្ឋនី « មើលបញ្ញាមិនបាច់ខ្លាចចិត្តថ្លើមអី ទេឡើងមកលើគ្រែឆីបាយជាមួយគ្នាមក »
បញ្ញាឆ្លើយ « បាទ ខ្ញុំមិនសាកសមទេ លោកជំទាវ »
សេដ្ឋនី « មិនអីទេ មីងឲ្យឡើងឡើងមោ » ៚៚បាទបាទ។ គាត់ចាប់ដៃបញ្ញាឡើងមកអង្គុយជិតគាត់ ។គាត់ដៀងភ្នែកលួចមើលសាច់ដុំបញ្ញា មិនដឹងថាមានបំណងអីទេ។
បញ្ញាញ៉ាំបាយ បណ្ដើរលួចមើលមុខ សេដ្ឋីនី នឹងកូនស្រីគាត់បណ្ដើរ ព្រោះគាត់ នឹងកូនស្រី មកនសូវស្លៀកបិតបាងជិតនោះទេ មានតែក្រណាត់ចងពង់ នឹងសារុងសូត្រស្លៀករុំមួយកំណាត់ក្រោមប៉ណ្ណោះ ( សម័យនោះអត់មាន អាវទ្រនាប់ ខោលីអូទេ ព្រោះបញ្ញាបានភ្លក់កូនក្រមុំសេដ្ឋីកាលយប់មិញ ហើយព្រឹកឡើងខលមកប្រាប់admin ថាចឹង) ។ ក្រណាត់ចងពង់បីនាក់ម៉ែកូននោះបានចាប់បញ្ចូលសុដន់ដ៏ទ្រលុកទ្រលន់របស់នាងនាងម្នាក់ម្នាក់ ពើងឡើងចេញចង្អូរមិនចាញ់គ្នាឡើយ បានដាស់នាគរាជរបស់បញ្ញាជាច្រើនលើកច្រើនសារតែត្រូវបញ្ញាគ្រប់គ្រងបាន ។ ធីតាមាសតែងតែចាប់ម្ហូបឲ្យបញ្ញាហើយធ្វើញិញ៉ក់ដាក់បញ្ញា ដូចជាស្និតស្នាលនឹងគ្នាណាស់ ។ ឯមីងកល្យាណវីញ ក៏ហុចដង ហ៊ុចផ្លែឲ្យបញ្ញាដែរ នៅសល់តែធីតាពេជ្រនៅអឹមអៀនច្រើនមិនសូវនិយាយស្ដីលេងសើចទេ ។
បាយល្ងាចរួចសព្វគ្រប់ មានទាំងបាយម្ហូប នោងបង្អែមផ្លែឈើលាងមាត់មួយថាស ញ៉ាំដល់ឆ្អែត ។ បន្ទាប់ពីបាយហើយកូនស្រីទាំង២ នាក់បានចូលទៅក្នុងបន្ទប់អស់ទៅ នៅតែសេដ្ឋីនី និងបញ្ញានិយាយរឿងរ៉ាវ ទាំងប៉ុន្មានប្រាប់សេដ្ឋនី តាមដំណាលរឿង ។ មីងនីភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ដែរមានមនុស្សអាចឆ្លងភព បានមកដល់សម័យនេះ ។ គាត់ក៏ទាញដៃបញ្ញាចូលក្នុងបន្ទប់ រួចសួរនាំបញ្ញាអំពីរឿងកញ្ចក់នេះ ។ គាត់សន្យានិងបញ្ញារឿងមួយ «បើក្មួយចង់ឆ្លងពេលវេលាទៅវិញក្មួយត្រូវចំណាយកម្លាំងកាយបន្តិច សន្យាទេ» មិនទាន់បានការនិយាយយល់ព្រមផង ដៃសេដ្ឋិនី អោនលូកអង្អែលនាគរាជបញ្ញាឆឹកចុះឡើង ឯបញ្ញាក៏មិនទុកឱកាសកន្លងហួសទៅដែរ បញ្ញាក៏ស្រាយក្បិនចេញពីចង្កេះ ចាប់មុខគាត់ ហើយនិយាយប្រាប់ឲ្យហាមាត់ទៅលោកស្រី ខ្ញុំមានរបស់ល្អឲ្យពិសារ ។ បញ្ញាក៏ទាញដំបង២តឹក វ៉ាត់វាសពេញលើមុខស្រ្ដីកូន២នេះ រួចដាក់ក្បាលវាបុកចូលដល់ក្រឡើតចង់ខក់ ។ សេដ្ឋីនីកល្យាល ដូចជាយល់សាច់ការណាស់ មាត់បៀមហើយយកដៃសាប់ទៀត (គាត់ចេះស្តាយអឺរ៉ុបដែរ?) មីងកល្យាណពេលនេះដូចជាជក់មាត់ដល់ហើយ គាត់បៀមមិនលែងសោះ បញ្ញាស្រៀវខ្លួនចង់ចេញទឹកហើយ ។ បញ្ញាក៏អោន ចាប់អោបខ្លួនប្រាណគាត់ដាក់ដេកទៅលើគ្រែ ហើយលូកស្រាតក្រណាត់ចង ពង់ចេញ បង្ហាញទួលភ្នំ ៣៦០ ដឺក្រេ កំពុងលៀនធ្លេ នៅពីមុខកំឡោះស្រែកឃ្លានកាមយើង ក៏ហៀរទឹកមាត់លិឍមាត់លិឍករ ដាក់កាយក្រាបចុះ រួចយកអណ្ដាតពិឃាត ឆ្គៀលលិឍយ៉ាងឆ្ញាញ់មាត់ ។ បញ្ញាយកធ្មេញខាំញេញ ចុងដោះក្រហមទាំង២វក់វីមិនល្ហែរល្ហើយ ។ សុដន់ ទំហំ៣៨ ទាំងសងនេះនៅមូលក្លំមិនចាញ់ធីតាមាស និងធីតាពេជ្រទេ ។ ដៃបញ្ញាមិនយូរមិនឆាប់ក៏លាត់សើយ សារុងសូត្រអ្នកមីងរូបស្រស់នេះ អង្អែលតាមកំភួនជើងឡើងដល់កំភ្លៅសរក្បុសរលោងស្រិលមិនមានប្រជ្រុយសូម្បីមួយគ្រាប់ ។ មាត់បញ្ញានៅតែបៅបៀមមិនចេះហត់ ដៃឆ្វេងចេះតែរកិលខ្លួនឡើងមកកាន់ទីទួលដំបូកដែលលោកសេដ្ឋីធ្លាប់បានវាយឆ្មក់ជាច្រើនលើក ក៏ដល់ពេលត្រូវបានដល់ដៃបញ្ញា ប៉ះពាល់លុញលេងតាមបច្ចេកទេសរាប់ភ្លេចកន្លងមក ។បញ្ញាលុញមិនថ្នមដៃឡើយ ព្រោះវាពុះកញ្រ្ជោលពន់ពេកប្រមាណ គេលូកដៃម្រាម២សាប់យកតែម្ដង សាប់មិនទាន់បាន១នាទីផង ល្អាងសេដ្ឋីនីក៏ជ្រៀបទឹកក្ដៅឧណ្ហៗរអិលអន្តាយ ប៉ះនឹងម្រាមដៃកំពុងដកចេញញ៉ាប់ឆ្មេរ ឮសូរ «ឆាស់ ឆាស់» សេដ្ឋីនី ស្រើបស្រាលខ្លួនយកដៃឆ្បូតករ លិឍដៃលិឍជើង ថ្ងូរឲ្យរអាស ។ បញ្ញាបានចិត្តសាប់កាន់តែលឿនរហូតខ្ទាប់ទឹកប្រឡាក់ពេញមុខ មិនអស់ចិត្តនៅអោនទៅថើបក្រេបជញ្ជក់យ៉ាងណាក៏មិនអស់ដែរ ។ បញ្ញាដកដៃច្រតទៅគៀនដោះសេដ្ឋីនីហើយដូរបរិបទ ដៃស្ដាំចាប់កាន់អាប្អូនតូច រុកមួយទំហឹងផុតដល់គល់ វាដូចជានៅណែនល្អគ្រាន់បើដោយសារលោកសេដ្ឋីទុកចោលយូរ ។ ម្ចាស់ស្រីដកដង្ហើមដង្ហក់ៗស្ទើរដាច់ខ្យល់ មាត់លាន់សំឡេងថ្ងូរជាលក្ខណៈស្រួលរអុក បើកផ្លូវឲ្យអាបអូនបញ្ញាលូនជិតដល់មាត់ស្បូនទៅហើយ។ កាយវិការម៉ាក់មីងយើងញ័រដូចកូនសត្វត្រូវទឹកភ្លៀងពីល្ងាច បញ្ញាមិនខ្វល់យ៉ាងណាទេ មិននិយាយមួយម៉ាត់ព្រោះមាត់កំពុងលិឍសព្វប្រាណ ខ្លួនប្រាណក៏ចេះតែយល់យោគបង់បោយទៅមុខទៅក្រោយបាន៣នាទី ដូរទម្រង់កាយវិការចាប់កាន់ដំបងសិល្បិ៍ដូរបញ្ចូលទៅរន្ធគូទខាងក្រោមគ្នាមិនបាន ២ថ្នាំងដៃផង ។ ដំបងសិល្បិ៍ដោយបានទទួលឥទ្ធិពលសេះសល់ទឹករំអិលដាក់ដិតជាប់និងក្បាលនាគគេ រឹតតែងាយស្រួលធ្វើចលនាស្រើបស្រាវដល់សេដ្ឋីនី អស់ថ្ងូរ ឮសូរតែខ្យល់ចេញតាមជើងធ្មេញ ស៊ីត សឺត ស៊ីត សឺត ។ បញ្ញាក៏ស្រៀវណាស់ដែរតែចង់បន្តឲ្យបានយូរ ក៏បានដកចេញចាប់យកក្បាច់ថ្មីមួយផ្សេងទៀត ។ បញ្ញាចាប់ខ្លួនសេដ្ឋីនីឈរឡើងទៅជិតតុយកដៃច្រានខ្នង មីងកល្យាណឲ្យក្រាប រួចចំទិតគូគយកអេឡង់ឲ្យបញ្ញាស៊កចូលជាថ្មី ។ មួយ ពីរ បី បួន ប្រាំ សុទ្ធតែអុកមិនខ្លាចបែកល្អែងមីងទេ? បញ្ញា «ចង់ឲ្យមីងស្រួលបានបុកខ្លាំងចឹង» ។
ឳអ្ហើយ !!!
អត្ថបទសុខភាពសិច
loading...
មិនត្រឹមតែបុកទេ បញ្ញាឆ្លៀតទៅទាញដៃមីង កល្យាណ បត់មកក្រោយ ដូច ជិះសេះត្រដាងស្លាប សុដន់មីង កល្យាណបោកទៅនឹងតុផឹបផឹប តែបានដៃបញ្ញាទាញម្ដងម្ដងហើបចេញហើយធ្លាក់មកវិញស្ទើរបែកធ្លាយហើយ។ បញ្ញាក៏បានបង្វែរទិសដៅមកលើគ្រែក្រាលកប្បាសទន់ល្មើយ ដាក់រាងកាយដ៏ស៊ីចស៊ី អូនសេដ្ឋីនី ទៅលើនោះបត់ជើងឡើងគ្រែទាំង២នាក់ប្រើក្បាល់កំពូល គឺស្រីទយ ប្រុសវៃពីក្រោយ (admin អត់ដែលប្រើទេ) នាគរាជបញ្ញាមិនដែលថាដកចេញមួយវិនាទីណាឡើយ ។ពេលនេះបញ្ញា ជិះសេះលែងដៃ បុកមួយឃឹបៗស្ទើរបាក់ករមីងកល្យាណ គាត់យកដៃស្រវ៉ាទប់ខ្លួននឹងកម្លាំងមហិមារបស់ក្មេងប្រុសសំបូរបទពិសោធរូបនេះស្ទើរមិនចង់ជាប់ ។ បញ្ញាចាប់ឱប សេដ្ឋីនីឡើងដោយខ្នងគាត់អិបជាប់និងសាច់ក្លែបសាច់ដុំដោះបញ្ញា ដៃគេចាប់ច្របាច់ដោះបោកលេងយ៉ាងសប្បាយ ឯមីងកល្យាណគាត់ងាកមុខមកឆ្វេងដៃអោបកាន់ក្បាលបញ្ញា ក៏ប្រើទល់នឹងមាត់គ្រលាសអណ្ដាតលិឍគ្នាគួរឲ្យខ្នក់ក្នាញ់ សេចក្ដីសុខដែលផ្ដល់ដោយកំឡោះមាំមួននៅតែបន្តស្ទើរតែអស់ក្បាច់ទៅហើយ ។ ដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយបញ្ញាមិនដែលភ្លេចក្បាច់ដូនតា ដែលម៉ែចែកឲ្យទេ គេ ដាក់មីង ចុះឲ្យដេកដូចធម្មតារួចយកកែងដៃស៊តចូលតាមគៀនដោះ ច្រត់ទប់ខ្លួន បុកពីយឺតទៅលឿនមិនសំចៃពេល គេថើបមុខមីង កល្យាណផង បំបងប៉ុនដៃកូនក្មេងក៏ចេះតែដោតចូលមិនរអែងចិត្តមីងសោះ ។ ភាពស្រើបស្រួលក៏បានមកដល់ទីបញ្ចប់ សំឡេងថ្ងូរក៏ខ្សោយទៅៗ ទឹកកាមរបស់បញ្ញាក៏បានព្រួសបាញ់ចូលទៅក្នុងគុហារសេដ្ឋីនី បួន ប្រាំ ខ្សុច ហៀរតាមអាវុធបញ្ញានៅពេលដកចេញមក ប្រឡាក់ពេញគ្រែ ។ រួចបញ្ញនៅដេកលួមលោមថើបបៅសេដ្ឋីនី រហូតមួយសំទុះធំក៏ ងើបស្លៀកពាក់ជំរាបលាគាត់បើកទ្វារចេញទាំងកណ្ដាលយប់ស្ងាត់ ។ ដើរកាត់មិនទាន់ចេញផុតពីទ្វារផងដៃដ៏ទន់មួយក៏បានលូចអោបចង្កេះពីបញ្ញាពីក្រោយ នោះគឺធីតាពេជ្រកូនស្រីសេដ្ឋីតើស « សំណាងធំដល់ហើយយប់នេះ » ធីតាពេជ្រមិនស្ដីមួយម៉ាត់អូសដៃបញ្ញាចូលបន្ទប់នាងយ៉ាងលឿន ។ នាងដូចជាត្រេកត្រអាលស្រេកឃ្លានតាំងពីរថ្ងៃណាមកចឹង និយាយឲ្យត្រង់ទៅ ព្រោះ បន្ទប់នាងនៅជាប់និងបន្ទប់សេដ្ឋីសេដ្ឋីនី នាងបានលួចស្ដាប់នឹងលបមើលតាមប្រហោងជញ្ជាំងតូចមួយ នូវរាល់សកម្មភាពទាំងអស់របស់បញ្ញាធ្វើដាក់ម្ដាយនាងមុននេះតាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ នាងរងចាំបញ្ញាដើរចេញមកអស់ពេលឡើងយូរ ។ ដោយនាងស្រៀវខ្លួនពេកក៏ទប់ចិត្តលេងជាប់ក៏បណ្ដោយតាមយថាកម្មតែម្ដងទៅ។ស្រមៃមើលថាអ្វីយប់នោះគឺស្រស់ត្រកាលណាស់ បញ្ញាតែងតែលួចលាក់ដាក់តារាងបែងចែកពេលវេលា ម្ដងធីតាមាស ម្ដងធីតាពេជ្រ ម្ដងសេដ្ឋីនី នៅមានចន្ធូ ចន្ធា ជាអ្នកបម្រើម្ដងកាលទៀត ។ ដោយសារការងារ និងការគ្រប់គ្រង ភាពស្មោះត្រង់ បញ្ញាក៏បានក្លាយទៅជាមនុស្សជំណិតរបស់លោកសេដ្ឋីកាន់ការងារមួយចំនួនធំពេលលោកសេដ្ឋីរវល់។កាលបានរស់សុខស្រួលកាលណា បញ្ញាក៏ភ្លេចថាខ្លួនបានឆ្លងពេលវេលាមបកក្រោយជិត១០០០ឆ្នាំនោះដែរ ។ ទើបថ្ងៃមួយគេនឹកឃើញថាក្នុងបន្ទប់សេដ្ឋីនីមានកញ្ចក់ឆ្លងភពនោះ គេបានស្លៀកពាក់ឯសណ្ឋាននិស្សិតរបស់ដូចកាលមកដល់ដំបូង ហើយក៏ឡើងទៅជួបហើយចរចារជាមួយសេដ្ឋីនី បានបាញ់អស់មួយគ្រាប់ទើបគាត់ព្រមអនុញ្ញាតឲ្យកញ្ចក់នោះមកបញ្ញាប្រើ តែដាក់ល័ក្ខណ្ឌ៖
សេដ្ឋីនី « បញ្ញាត្រូវតែឧស្សាហ៍ត្រឡប់មកវិញផង កុំឲ្យមីងនឹក នៅចាំ ណា » គាត់ក៏បានទម្លាក់កាកប្រាក់មួយចូលក្នុងហោប៉ៅអាវបញ្ញា។
បញ្ញាឆ្លើយយល់ព្រមជាមួយនឹងសេដ្ឋីនី ហើយយកបន្ដោងខ្សែករដាក់ចូលនឹងប្រហោងនោះ រួចក៏បានត្រឡប់មកកាន់បច្ចុប្បន្នវិញដោយមិនដឹងខ្លួន ។ គេគេងនៅក្នុងបន្ទប់ជួលនោះ ដោយដៃអោបកញ្ចក់ជាប់តែដោយសំណាងល្អថ្ងៃមិនចាំងចូលដល់ក្នុងកញ្ចក់ទេ ព្រោះបន្ទប់នោះបិតវាំងននជិតឈឹង ។ ពេលវានៅទៅនោះជិត១ខែនាំតែបញ្ញាដេកតែមួយយប់ប៉ុណ្ណោះ ។ គេគិតថានេះជាសុបិន្តល្អមួយ រួចដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញស្រាប់តែឃើងកាកប្រាក់មួយនោះចេញពីអាវរបស់គេ ទើបបញ្ញាភ្ញាក់ខ្លួនព្រឺត ដោយដឹងថាវាជាការពិត ។ បន្ទាប់ចេញពីរៀនមករាល់ល្ងាច បញ្ញាតែងឆ្លងភពសឹងតែរាល់ថ្ងៃ ពេលវេលាចេះតែដើរទៅមុខអស់ពេល ១ឆ្នាំ រហូតដល់ថ្ងៃមួយ អាកាសធាតុរាងស្អុះស្អាបក្ដៅ ទើបបញ្ញាបើកវាំងននយកខ្យល់អាកាស ពេលឆ្លងភពទៅបញ្ញាភ្លេចបិទវាំងននវិញ បន្ទាប់ពីពេលបញ្ញាឆ្លងមកបច្ចុប្បន្នវិញថ្ងៃមិនទាន់រះទេ បញ្ញាទុកកញ្ចក់លើពូកចោលហើយចូលទៅមុជទឹក បានមួយស្របក់គេក៏រត់ចេញមកវិញ តែព្រះអាទិត្យបានចាំងប៉ះលើផ្ទៃកញ្ចក់នោះបាត់ទៅហើយ។ ចាប់ពីពេលនោះមកបញ្ញាក៏លែងបានស្គាល់រសជាតិ ស្រីៗនោះទៀតឡើយ ។ បន្ដោងខ្សែករ និងកញ្ចក់នេះក៏ស្ថិតនៅជាកេរ្តិ៍មរតករាប់សិបជំនាន់មក មិនមានអ្នកណាដឹងអំពីភាពអស្ចារ្យរបស់វាឡើយ ។ ចប់
