loading...

on
ក្នុងអន្តេវិសិកដ្ឋានសាលាខ្ញុំមានជាច្រើនជាន់ សិស្សស្រីម្នាក់នាងតែងមកលេងដល់ក្នុងបន្ទប់ ពួកខ្ញុំជាន់ទី៦ ជាជាន់លើផុត។ មានអ្នកស្នាក់នៅតែ២បន្ទប់ទេ បន្ទប់គេនៅគ្នា៤នាក់ តែបន្ទប់ខ្ញុំមានតែ៣នាក់ទេគឺ ខ្ញុំ(ណារិទ្ធ), បញ្ញា និង មេសា ពួកយើងមានអាយុស្របាៗគ្នា ។ បន្ទប់មួយទៀតគេរៀនព្រឹក ឯពួកខ្ញុំរៀនពេលថ្ងៃ។ យ៉ារី នាងជាអ្នកជិតខាងផ្ទះខ្ញុំនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ ។ ម្ដាយយ៉ារីបានពឹងអោយខ្ញុំជួយរកសាលាឲ្យនាងរៀនផង។ ដោយនាងមានចំណាប់អារម្មណ៍ចង់រៀនមុខជំនាញដូចខ្ញុំដែរ ខ្ញុំក៏ណែនាំឲ្យនាងដាក់ពាក្យចូលរៀនជាមួយគ្នា នាងរៀនក្រោយខ្ញុំ ២ឆ្នាំ ព្រោះថាបច្ចុប្បន្នខ្ញុំរៀនឆ្នាំទី៣ហើយ។ បវរសនកាលឆ្នាំសិក្សាថ្មីក៏ចូលមកដល់ សិស្សនិស្សិតគ្រប់រូបបានចូលសិក្សាតាមថ្នាក់រៀនរៀងខ្លួន។ ដំបូងឡើយ យ៉ារីនាងមានបំណងជួលផ្ទះនៅជិតសាលានេះតែដោយសាររកជួលមិនបានសោះ នោះសាកសួរបន្តទៅក៏រកបានបន្ទប់ជួលមួយ ប៉ុន្តែវារាងឆ្ងាយពីសាលាបន្តិច។ នាងនៅទីនោះ បានកន្លះខែ ដោយសារនាងមិនហ៊ានជិះម៉ូតូក្នុងក្រុង ទើបរាងរាល់ថ្ងៃខ្ញុំត្រូវជិះទៅទទួលនាងមករៀននិងត្រឡប់ទៅវិញ។ ដោយពេលខ្លះខ្ញុំរវល់ និងនាងនៅឆ្ងាយពិបាកមើលខុសត្រូវនាងផងនោះ ។ ខ្ញុំបានណែនាំនាងដាក់ពាក្យស្នើរស៊ំស្នាក់នៅក្នុងអន្តេវិសិដ្ឋានផ្ទាល់តែម្ដង។ ការសម្រេចចិត្តនេះធ្វើបានមែន នាងត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យមកស្នាក់នៅចាប់ពីសប្ដាហ៍ក្រោយនេះតទៅ។ នាងនៅជាន់ទី៣ ជាមួយមិត្តនាង៣នាក់ទៀត ដែលរៀនជាមួយគ្នា។ នាងតែងតែមកលេងបន្ទប់ខ្ញុំពេលទំនេរ ហើយលួចធ្វើម្ហូបញ៉ាំទៀតផង ។ យ៉ារីធ្វើម្ហូបឆ្ងាញ់គួរឲ្យកោតសរសើរ ចឹងហើយពួលយើងក៏ចម្លងសោរឲ្យនាងមួយដែរ។ ពេលព្រឹកមួយ នាងទំនេរព្រោះអត់រៀន នាងក៏ដើរឡើងមកធ្វើម្ហូបដូចសព្វមួយដងតែពេល នោះ ខ្ញុំទើបដើរចេញពីបន្ទប់ទឹក ស្លៀកខោលីអូមួយប៉ុណ្ណោះ ។ ដោយមិនដឹងថាយ៉ារីកំពង់បើកទ្វារចូលមក នាងឈរមើល រឹងខ្លួនដូចដុំថ្មបើកភ្នែកធំៗប៉ុនពងមាន់មើលមកខ្ញុំ ( និយាយពីខ្លួនឯងបន្ដិចចុះ៖ ខ្ញុំណារិទ្ធ អាយុ២២ ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៧៨ សំម្បុលសណ្ដែកបាយ កូនកាត់ចិន រាល់ល្ងាចលេងបាល់និងហាត់ប្រាណនៅ Gym សាច់ដុំក៏មិនអន់ដែរ ) នាងមើលបានមួយភ្លែកក៏យកដៃខ្ទប់ភ្នែកស្រែកហើយបែរខ្នងចេញ ។ យ៉ារី ៖ បងរិទ្ធ ធ្វើអីចឹង! បងរិទ្ធរោគចិត្ត!!!!!! ខ្ញុំក៏រត់ទៅរកកន្សែងស្លៀកពិលើហើយប្រាប់ នាង ណារិទ្ធ៖ បងទើបចេញពីមុជទឹកហើយមិញហ្នឹង ! អូនរីឯងឡើងមកធ្វើអីទាំងព្រលឹមនឹង? យ៉ារី៖ ព្រឹកនឹងខ្ញុំអត់មាម៉ោងរៀន ហើយចង់មកធ្វើម្ហូបឲ្យហើយ ។ ណាគេទៅដឹងថាបងឯងចឹងចឹង! ណារិទ្ធ៖ ទម្លាប់ប្រុសៗតែប៉ុណ្នឹង ។ហាស ហា ចេះខ្មាស់បងវាទៅកើត ។ ដល់ពេលបានប្ដីឃើញច្រើនជាងនឹងទៀតណ៎រ ចាំតែមើលទៅ។ យ៉ារី៖ និយាយអីចឹងទេបងឯង ដឹងខ្ញុំក្រមុំហេ! ( មុខយ៉ារីឡើងក្រហម ហើយក្ដៅខ្លួនបែកញើសពេញថ្ងាស់) បានហើយខ្ញុំទៅរកធ្វើម្ហូបសិន។ បញ្ញា៖ ធ្វើម៉េចបានដឹងថាក្រមុំទៅ យ៉ារី? មេសា៖ ចង់ដឹងទាល់តែសាកបានដឹង។ យ៉ារី៖ ពួកបងឯងនិយាយអីឆ្កួតៗចឹងទេ ឈប់ធ្វើម្ហូបឲ្យញ៉ាំអាឡូវ។ ណារិទ្ធ៖ ពួកបងៗបាញ់លេងទេ កុំខឹងអី។ នងដើរទៅក្រោយធ្វើម្ហូបយ៉ងលឿង ម៉ោងប្រមាណជា១០ យ៉ារីកំពង់ឆាម្ហូបតែ ពេលនាងចាក់ទឹកត្រីចូលក៏កំពប់លើខោអស់មួយដុំ។ មិនដឹងធ្វើម៉េច ណារិទ្ធក៏បានឲ្យខោកីឡាទៅនាងផ្លាស់ប្ដូរសិន ។ នាងដើរចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកហើយផ្លាស់ខោរចេញ រួចធ្វើម្ហូបបន្ត។ រួចរាល់អាហារថ្ងៃត្រង់ដ៏ឈ្ងុយឆ្ងាញ់បានមកដល់។ មេសាជួយរៀបចានដាក់លើឥដ្ឋការ៉ូក្នុងបន្ទប់ អង្គុយញ៉ាំរួមគ្នា។ ពេលកំពុងញ៉ាំបាយ ភ្នែកទាំងគូរៗរបស់បុរសទាំង៣កំពុងសំឡឹងមើលវត្ថុអាថ៍កំបាំងអ្វីម្យ៉ាងដែលមិនដែលបានជួប។ រាល់ដងយ៉ារីស្លៀកខោជើងវែង តែថ្ងៃនេះនាងបានផ្លាស់ខោ ទៅជាខោរកីឡារបស់ណារិទ្ធវិញ សាច់រលោងម្មត់ខ្ចីដូចពងមាន់បក និងសាច់ក្រណាត់ពណ៌ផ្ការឈូក នៅខាងក្នុងខោកីឡាពណ៌សរ កំពុងរំលេចតាមជើងខោពេលនាងកំពុងអង្គុយពែនភ្នែនញ៉ាំបាយទល់មុខអ្នកទាំង៣ ។ អាអូនតូចម្នាក់ៗចាប់ផ្ដើមអើតករ ទល់ខោគ្រប់គ្នា។ យ៉ារី៖ បងរិទ្ធ បងបញ្ញា បងមេសា មើលអី! អត់ញ៉ាំបាយទេ ? ខ្ញុំញ៉ំអស់អាឡូវ ។ អ្នកទាំង៣ ៖ អឺ អឺៗ ញ៉ាំបាយ ញ៉ាំៗ បាយៗ ញ៉ាំបាយ ។ យ៉ារី៖ ពួកបងឯងម៉េចនឹង!! បាយរួចយ៉ារីត្រឡប់ទៅវិញ បញ្ញា៖ បាយមួយពេលនេះថាឆ្ងាញ់ក៏បាន ថាអត់ក៏បាន បើបានមើលរាល់ថ្ងៃមិនដឹងល្អប៉ុណ្ណាទេ អាមេសា ។ អារិទ្ធ ប្អូនហែងអេមដល់ហើយ ហ្អាា! ធ្វើឲ្យអញញ័រពេញប្លោក។ ណារិទ្ធ៖ អាប៉ាកាច់យោ ប្អូនស្រីអញវើយ កុំចេះតែហ៊ាន។ តែបើបានអញក៏ត្រូវបានស៊ីមុនគេដែរវើយ។ មេសា៖ មិត្តភក្ដិវើយ បើបានចែកអញផង កុំរកសុខតែឯងអី ណាអាសម្លាញ់។ បញ្ញា៖ អើរៗ ណារឹទ្ធ៖ ចឹងពួកហែងជួយរកវិធីធ្វើយ៉ាងណា….. ល្អទេ? មេសា៖ អានេះ ចេះនឹកឃើញទៅកើត។ បញ្ញា៖ សម្រេចតាមនឹងចុះ។ ២ថ្ងៃក្រោយមក ចំពេលព្រឹកដែលយ៉ារីទំនេរទៀតហើយ នាងក៏ឡើងទៅបន្ទប់ណារិទ្ធដូចថ្ងៃមុន ។ បងណារិទ្ធ បងមេសា ចង់ញ៉ាំអីថ្ងៃនឹង ? មេសា៖ អីក៏បនដែរឲ្យតែ អូនឯងធ្វើឆ្ងាញ់ទាំងអស់។ ពេលយ៉ារីកំពុងធ្វើម្ហូប ពេលនោះណារិទ្ធបានធ្វើជាកំពប់ទឹកស៊ីអ៊ីវលើអាវនាងខាងក្រោយប្រឡាក់ពេញខ្នង ។ យ៉ារី៖ បងរិទ្ធធ្វើអីហ្នឹង ប្រឡាក់អាវខ្ញុំបាត់ហើយ ស៊យដល់ហើយ ។ ណារិទ្ធ៖ ឲ្យបងសុំទោសចាំបងយកអាវឲ្យផ្លាស់។ ណារិទ្ធដើរទៅបើកទូររកអាវណាស្ដើងជាងគេយកឲ្យយ៉ារី ដូរ។ ពេលនាងកំពុងដូរអាវ មេសា បញ្ញា និងណារិទ្ធ លួចមើលតាមប្រឡោះដែរពួកគេរៀបគម្រោងទុកស្រេច ។ យ៉ារីយកដៃដោះអាវ និងអាវទ្រនាប់ចេញ បង្ហាញគល់សុដន់ មូលក្លំ មានចុងតូចឆ្មារពណ៌ស៊ីជម្ពូ។ បញ្ញា៖ Oh!My god! ដោះយ៉ារីធំដល់ហើយអារិទ្ធ មូលដូចក្រូចថ្លុង ហ្អា អញបាស់ក្ដហើយវើយ គាស់ទ្វារចូលឥឡូវហើយ ស្រៀវប្លោកណាស់ ។ មេសា៖ អញងាប់ ប្រយ័ត្ននាងស្រែក មានរឿងទាំង៣នាក់ឡូវហើយ ។ ណារិទ្ធ៖ បានមើលហើយចង់ស៊ីទៀតអានេះ ។ បញ្ញា៖ អាណាទ្រាំបានបើសរខ្ចីហើយ ធំមូលចឹងចឹងអីវិន ។ ណារិទ្ធ៖ ( កេសគ្នា) ម៉ោៗ មើលប៉ុហ្នឹងបានហើយ នាងចេញមកឡូវហើយ ។ មេសាទៅរៀបចាន បញ្ញាទៅលើម្ហូបមក ហើយដួសបាយ។ ម៉ោង១១ ថ្ងៃត្រង់ ពេលចាប់ផ្ដើមបាយបានបន្ដិច បញ្ញាសួរយ៉ារី៖ យ៉ារីអូនឯងញ៉ាំអីបានស្អាតម៉េស? យ៉ារី៖ ញ៉ាំតែបាយនឹង ក្រែងញ៉ាំជាមួយគ្នាស្រាប់ហើយតើស បងឯងនៅសួរទៀត។ បញ្ញា៖ ឆ្ងល់ទើបបងសួរ។ អាវកីឡាដ៏ស្ដើងបានបង្ហាញនូវអាវទ្រនាប់នាងពណ៌លឿងខ្ចី តាមខ្យល់កង្ហារបក់វឺតៗ ឆ្វេងស្ដាំៗ។ នាងចេះតែយកដៃបិតបាំង ហើយអោនមុខញ៉ាំបាយ អាឡែងតែបាំងខាងក្រោយ លេចខាងលើចេញ គល់ដោះទាំង២ក្លែបៗ តាមអូរមួយនៅចំកណ្ដាលពើងភ្នំទាំង២ត្បៀតគ្នា ហើយមានប្រជ្រុយនៅដើមដោះទៀត។ ម្នាក់ៗស្ទើរតែឈាមច្រមុះទៅហើយ មេសាខំអើតមើលចង់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក។ ណារិទ្ធ៖ ម៉ោងស៊ីបាយ ដឹងស៊ីបាយវើយ អាមេសា។ មេសា៖ អាល្អមុននឹង….. ណារិទ្ធ៖ មុននឹងអី? ហែងនិយាយសាក លរមើល! មេសា៖ មុននឹងលបមើលយ៉ារី ដូរអាវទាំងអស់គ្នាសោះនឹងហាសសស។ ណារិទ្ធ៖ ហែងនឹងហើយមើលឃើញច្រើនជាងគេ។ បញ្ញា៖ មែនហើយអូនយ៉ារី អាមេសាវាមើលអូនឯងចង់ពេញម៉ាខ្លួនហើយ។ យ៉ារី៖ បងឯងឃើញអីខ្លះ ។ (នាងធ្វើមុខខឹង ) ចាំមើលខ្ញុំទៅប្ដឹងនាយកហើយ ត្រៀមស្លាប់ឲ្យហើយទៅពួកបងឯង។នាងក្រោកឈរឡើងចង់រត់ទៅ តែបានបញ្ញាចាប់ដៃជាប់។ បញ្ញា៖ កុំអីអូន អាណិតពួកបងៗ អូនត្រូវសន្យាណា កុំប្រាប់អ្នកណាគេឲ្យដឹងឲ្យសោះ អាឡូវអញ្ចេះ មុននឹងពួកបងបានមើលឃើញដោះរបស់អូនឯង ឡូវពួកបងៗឲ្យមើលរបស់បងៗវិញ អូនឯងគិតម៉េច ព្រមទេ? យ៉ារី៖ បងឯងនិយាយឆ្កួតអីចឹង ខ្ញុំមិនទៅមើលនាំស្អុយភ្នែកទេ ។ យ៉ារីមិនទាន់និយាយចប់ផង បញ្ញា ស្រាតខោខ្វាច់ ពីមុខយ៉ារី , យ៉ារីចង់ស្រែកបន្ដិតចង់រត់បន្ដិច យកដៃខ្ទប់ភ្នែកម្ខាង ហើយបើកភ្នែកម្ខាងមើល។ បញ្ញា៖ អារិទ្ធ អាមេសា នៅចាំអីទៀត ឆាប់ឲ្យយ៉ារីមើលក្ដពួកហែងវិញភ្លាម, ឲ្យលឿនឡើង។ នាននៅអៀន តែនាងហាក់បីដូចជាចងដឹងថាវាយ៉ាងណា! យ៉ារីធ្វើមុខឆ្ងល់ដាក់អាអូនតូចទាំង៣ ។ មេសា៖ ប៉ុនហ្នឹងកាត់កងគ្នាបានៅយ៉ារី បងៗឲ្យមើលវិញហើយ ។ ណារិទ្ធ៖ កុំប្ដឹងគ្រូអីណាអូនរី , ពួកបងធានាការសំងាត់ឲ្យ ឲ្យតែអូនយល់ព្រម។ យ៉ារីដកដៃចេញពីភ្នែកហើយមើលទៅដំបងសិល្ប៍ទាំង៣របស់បងៗ អាចនិយាយថានាមានសំណាងក៏ថាបាន បានជួបម្ដងទាំង៣ចឹងរកណាបាន។ ( មានអូនណាចង់សាកបូកគីឡូចឹងអត់«admin»សួរ) យ៉ារី៖ ម៉េចបានរបស់បងរិទ្ធធំហើយវែងជាងគេចឹងបង? ណារិទ្ធ៖ មកពីបងចូលចិត្តសាប់នឹងហើយ បញ្ញា៖ យ៉ារី អូនចង់ប៉ះសាកមើលទេ បងឲ្យស្ទាប់។
អត្ថបទសុខភាពសិច
loading...
យ៉ារី៖ អូនខ្លាចណាស់ របស់អីចម្លែកៗម៉េចទេ ។ មេសា៖ មិនអីទេ អូនសាកមើលទៅ ។ មេសាស្រាតខោអាវចេញអស់ ចំណែកបញ្ញាក៏ដូចគ្នា ពួកគេទាំង២ ចាប់ដៃនាងម្នាក់ម្ខាងមកដាក់ឲ្យកាន់អាអូនតូចរីកមាឌរបស់ពួកគេ។ មេសា និងបញ្ញាកាន់ពីលើដៃយ៉ារីអូសចុះអូសឡើង ដាក់ពេលមួយនាងដូចជាថ្នឹកកាន់បានពេញដៃ ហើយចេញសាប់ទៀត។ ( ចេះលឿនមែន ឆ្លាតណាស់យ៉ារីឆាប់យល់សាច់ការ) ណារិទ្ធដឹងបានថាយ៉ារីកំពុងតែចូលផ្លូវទៅឋានសួគ៍ហើយ គេចាប់អោបយ៉ារីពីក្រោយខ្នង បបោសអង្អែលថ្នមៗ ថើបនាងតាមគុម្ពត្រចៀកចុះមកដល់ករ ដៃទាំងទ្វេរកំពុងញក់ញីចូលក្នុងសាច់ក្រណាត់អាវរហូតបានប៉ះសាច់ដុំៗទាំងគួរឲ្យរំភើប។ អាវដ៏ស្ដើងដែលគ្រប់លើរាងកាយនាងត្រូវបានដោះចេញដោយអ្នកជិតខាងនាងគ្រវាត់ទៅលើឥដ្ឋបាត់ អាវមួយជាន់ខាងក្នុងក៏ត្រូវបានដោះចេញបង្អូសតាមស្មារ ដៃ ធ្លាក់ដល់ដី ។ បបូរមាត់ណារិទ្ធកំពុងថើបតាមកញ្ចឹងករ គល់ករ ខ្នង ទៅលើទៅក្រោម។ មិនទុកយូរ ដៃស្ដាំណារិទ្ធកំពុងវៀតទីតាមពោះចូលទៅក្នុងខោនាង កាត់តាមគំពតស្មៅមួយដុំឆ្លងទៅដល់ល្អាងអាថ៍កំបាំងមួយដែលលាក់ទុកបិតទ្វារយូរហើយ។ តែម្រាមចង្អុល និងម្រាមកណ្ដាលបាននឹងកំពុងឆ្លេញមាត់ល្អាងធ្វើមិនដឹង។ ដៃម្ខាងទៀតរបស់ណារិទ្ធចាប់សំម្រូតខោនាងរហូតអស់ពីខ្លួន។ ណារិទ្ធ៖ ដួយអូនឯង នៅប៉ោងពេញក្លែបល្អណាស់ បងចូលចិត្តដួសហ្ស៊ីនចឹងខ្លាំងណាស់។ មេសា និង បញ្ញា៖ អើៗៗ មើលទុកហ្ស៊ីនឲ្យពួកអញស៊ីផង។ ដៃយ៉ារីសាប់ក្ដអ្នកទាំង២ញ៉ាប់ទៅៗ ស្ទើរតែធ្វើឲ្យពួកគេបាញ់ទឹកចេញទៅហើយ តែសំណាងបានណារិទ្ធទាញនាងបែរមកទល់មុខហើយបីដាក់លើគ្រែ ។ ណារិទ្ធ បឺតមាត់ ហើយបៅដោះម្ខាង មេសាបៅម្ខាង ចំណែកល្អាងមានយ៉ារីក្រឡែកមិនទាន់ផង បញ្ញាកំពង់តែវៃអណ្ដាតបាតទៅហើយ ។ ទឹកបែកខ្ទិះជ្រៀបចេញមក សំឡេងថ្ងូររកជំនួយរបស់ក្រមុំព្រហ្មចារីណ៍ ថ្ងូរឡើងរដាសពេញត្រចៀកអ្នកទាំង៣ តែវាប្រៀបបានទៅនឹងចម្រៀងពិរោះរដំទៅវិញ។ យើងត្រូវបាវអ្នកឈ្នះអ្នកនោះមុនគេ ។ ណារិទ្ធក៏បាវឈ្នះគេ ឯបញ្ញាឈ្នះណារិទ្ធ ណារិទ្ធ៖ នាងជាប្អូនយើងចឹងហើយយើងស៊ំ កៅឆាយមុនគេហើយ ។ បញ្ញាក៏ដកមាត់ចេញទាំងមិនដាច់ចិត្តសោះ តែមានកន្លែងល្អសល់មួយ បញ្ញាដើរឡើងទៅរកមាត់យ៉ារី។ បញ្ញា៖ ហាមាត់មកអូន បងមាការ៉េមឲ្យយ៉ារីញ៉ាំ ។យ៉ារីមិនឆ្លើយអ្វីទាំងអស់ សុខចិត្តធ្វើតាមគេប្រាប់គ្រប់យ៉ាង។ បញ្ញាអោនយកអាវុធសំងាត់ដាក់ចូលក្នុងមាត់នាងលិចកប់បាត់ ដាល់ក្រឡើត ប៉ោងពេញបំពង់ករ ស្ទើរធ្វើឲ្យយ៉ារីស្ទះដាច់ខ្យល់ ពេលដកចេញវិញនាងខក់ ឈ្លក់ស្ទើរស្លប់ បញ្ញាដាក់ចូលម្ដងទៀត រាក់ៗ រុញចុះរុញឡើង ។ ចំណែកមេសាមិនខ្វល់អ្វី បានបៅគិតតែពីបៅមិនដាក់មាត់សោះ បើមានទឹកដោះមិនដឹងឡើង Vitamin ម៉េចទេ ! ណារិទ្ធចាប់ឱកាសបានសម្រេចសំម្ភោធព្រហ្មចារីណ៍យ៉ារីនាពេលនេះ ។ ណារិទ្ធចាប់កន្ធែកជើងនាងចេញ យកប្រដាប់ដាក់ស៊កចូកជាលើកទី២ ណារិទ្ធសាប់ពីយឺតទៅលឿនទៅៗ ធ្វើឲ្យយ៉ារីស្រៀវឡើងរមួលខ្លួនហើយ។ យ៉ារី៖ បងរិទ្ធ បងធ្វើអីខ្ញុំនឹង ខ្ញុំឈឺណាស់បង ណារិទ្ធ៖ តិចទៀតដឹងហើយ បងនាំអូនទៅលេងឋាបសួគ៍ណា។ ណារិទ្ធ ដាក់អង្រែ២ តឹករុលល្អាងយ៉ារីយឺតៗ បានត្រឹមក្បាលប៉ុណ្ណោះ គេព្យាយាមម្ដងទៀតរហូតដល់កប់បាត់ឈឹង មើលទៅភ្នែកយ៉ារី ព្រិចខ្ញាំ ខាំធ្មេញ ចេញខ្យល់តាមជើងធ្មេញសឺតសកៗ ម្រាមជើងខ្ញាំរួញហាក់ដូចជាយកកំបិតមកចាក់នាងចឹង នាងថ្ងូរភ្លាមថា « អ្ហាស អាស អូយៗៗ ឈឺមេសទេ បងរិទ្ធ ជិតរយះសេហើយថ្នមៗតិចបានទេ » ។ ណារិទ្ធដកចេញវិញ ហើយស៊កចូលសារជាថ្មី ធ្វើឲ្យឈាមនាងក្រមុំជ្រៀបចេញមកតាមមាត់ល្អាង ច្រិចៗ ណារិទ្ធដកដំបងសិល្ប៍ចេញសិនព្រោះដើម្បីជូតឈាមដែលប្រឡាក់នោះ ។ បញ្ញាមិនដឹងថាមិនរងចាំតាំងពីពេលណាក៏មិនដឹង គេយកក្ដញ៉ុកចូលតាមល្អាងនេះដែរ ហើយនិយាយ៖ បញ្ញា៖ អាមេសាអើយ ណែនល្អណាស់វើយ អេមមែនតើស មេសា៖ ចឹងឲ្យគ្នាម្ដង។ មេសាសំរុកញ៉ាត់ចូលផ្លុច ម៉ែអើយ ស្រួលមេសវើយ តឹងស្រួលណាស់ ។ បានតែ២ , ៣ ខ្សុច ត្រូវបានណារិទ្ធចាប់ចេញ ។ ណារិទ្ធ៖ ឲ្យគ្នាសិនមើស គ្នាមុន ចាំពួកឯងធើតាមក្រោយ អូខេ? ណារិទ្ធស៊ុតបញ្ចូលហ្គោនម្ដងទៀត ម្ដងនេះមានទឹកសរៗហៀរចេញមកធ្វើឲ្យអាអូនតូចណារិទ្ធបាតចូលល្អាងភ្លាមមួយរំពេច។ ដៃយ៉ារីខ្ញាំកម្រាលពូកស្ទើររហែកហើយ សំឡេងសឺតសកៗ មិនដាច់តាមបំពង់ករយ៉រីគួរឲ្យស្រៀវប្លោក។ ណារិទ្ធនិយាយដុតថែម៖ ចូលចិត្តក្ដនេះទេ អូនរី បើចូលចិត្តកុំភ្លេចឡើងមកបន្ទប់បងណា បងចុយអូនបានរាល់ថ្ងៃ។ បញ្ញាថែម៖ ពួកបងៗFree ឲ្យតែអូនចង់។ យ៉ារី ងក់ក្បាល ហើយញញឹមមើលទៅពេញចិត្តនិងសម្ដីនេះណាស់ តែក៏មិនភ្លេចថ្ងូរដែរ។ ណារិទ្ធដូរក្បាច់ដាក់ឲ្យនាងនៅពីលើវិញម្ដង មាត់ណារិទ្ធកំពង់ជញ្ជក់មាត់យ៉ារីផង ចង្កេះសាប់ផង ធ្វើឲ្យ admin ក្ដៅខ្លួន បាស់ចង់ធ្លុះខោហើយ។ បញ្ញាមិនចាំយូរ ក៏ត្រង់កាណុងធំត្រៀមនោះ ដាក់អូសកាត់រន្ធអណ្ដូងជិតរន្ធនៅក្បែរមាត់ល្អាង ឲ្យមានទឹកឡើងវិញ។ អូសចុះឡើងហើយ យកទឹកខ្ទិះមាត់ល្អាងមកលាបលើក្បាលកាណុងរួច ប្រត្តិបតិ្តការណ៍យកតែម្ដង។ កាណុងបញ្ញាកំពុងតែបជ្រៀតចូលរន្ធគូទយ៉ារី ហើយដកចេញដាក់ចូលដូចណារិទ្ធកំពុងតែធ្វើចឹងដែរ។ ម្ដង២រន្ធលើក្រោម យ៉ាងនេះអ្នកណាមិនថ្ងូរទើបចំឡែក សំឡេងផ្លាប់ៗ និងសំឡេងដ៏ស្រួយ ឮសូរតែ អឺសៗៗៗ ប្រៀបបានទៅនឹងរន្ទះបាញ់ទៅហើយ ។ ចំណែកមេសាក៏មិនទំនេរដែរ ខណះពេលគេកំពុងសា្វនរន្ធយ៉ារីនោះ ដៃស្ដាំនាងក៏កំពុងសាប់ឲ្យមេសាយ៉ាងមានសេចក្ដីសុខ ( admin ក៏អត់ដឹងថាសុខម៉េចដែរទាល់តែសាកបានដឹង ) admin free oy! Oun Srey Srey . បញ្ញា និងណារិទ្ធមិនទាន់ដកអាវុធចេញទេ ពួកគេដូរក្បាច់មកអង្គុយទល់មុខគ្នាហើយដាក់យ៉ារីនៅកណ្ដាលទុកឲ្យយ៉ារីអង្គុយអុកម្ដង អុកបណ្ដើរ ស្រែកថ្ងូរបណ្ដើរដូចក្នុងរឿង ជប៉ុន ។ យ៉ារីអង្គុយអុកដកមិនទាន់បានពាក់កណ្ដាលផង ក៏អុកទៅទៀតហើយ (ធ្វើម៉េចបើប៉ះកាណុងធំវែងចឹងហើយ ទ្រាំទៅស្រួលទាំងអស់គ្នាទេ ) មាត់យ៉ារីកំពុងលិតការ៉េមកី របស់មេសាទៀតហើយ មុខយ៉ារីឡើងក្រហមដូចមនុស្សស្រវឹង ។ នាងបានដល់ទីជិតរា់រយដងហើយ តែបុរសកាមតណ្ហាទាំងបីកំពុងជក់ចិត្តមិនដាច់សោះ ។ អស់ពីអង្គុយដល់ក្បាច់ឈរ នៅតែមានទាន់មានអ្នកបាញ់ទឹកទៀត ខ្លាំងមែនបងបង។ អាណិតតែមេសានៅមិនទាន់បានធើនឹងគេ ចំណែកបញ្ញាដកកាណុងសិនទុកឲ្យណារិទ្ធបង្ហោយកិច្ចការសិន ។ណារិទ្ធដាក់គូទយ៉ារីឈរជំទេង ទយមកចំពីមុចអាច្រមក់អើតករ ហើយស៊កចូលមិនទាន់កប់ផង ក៏សាប់យកៗមិនប្រណីរន្ធល្អាងនាងសោះ បាន២នាទី គ្រាប់ទីមួយបានស៊ុតបញ្ជូលទីហើយ ។ ទឹកខ្ទិះនិង ទឹកកាម បានហូរចេញមកប្រឡាក់ហៀរដល់កែងជើងនាង ដកឈឃ្លាមិនយូរប៉ុន្មាន បញ្ញាក៏បន្តភារកិច្ចបន្ត ។ បញ្ញាប្រើក្បាច់ដែលណារិទ្ធប្រើមុននេះ ហើយចាប់ដៃនាងមកក្រោយ តាមក្បាច់ជិះសេះកាន់ខ្សែរ ។ យ៉ារី៖ បងញ៉ា បងឯងធើឲ្យញ៉ាប់មក ញ៉ាប់ជាងហ្នឹងទៀតក៏បានដែរ អុនចង់ណាស់។ បញ្ញា៖ កុំព្រួយបងបន្ថែមល្បឿនឲ្យអូនបានស្រួល។ ញ៉ាប់ម៉ែអាញ៉ាប់ហើយ ទឹកបែកខ្ទិះហូរមកឈប់ លាយឡំនិងសំឡេងបុកផ្លាប់ៗ មិនធម្មតាមែន ។ មេសាឈរចាំដោយរំជើបរំជួលចង់ផ្ទុះដំបងសិល្ប៍ហើយ ពេលនោះបញ្ញា ឈប់ហើយដូរក្បាច់ដេកទៅលើពូកហើយប្រើក្បាច់ម៉ែចែកឲ្យទំនងស្រួល យ៉ារីនៅពីក្រោម បញ្ញានៅទ្រោបពីលើ ប្រើជង្គង់និងចង្កេះរេងយក លាន់ដូចគោះស្គរ រហូតដល់គ្រាប់ទី២ស៊ុតចូលហ្គោននេះ ។ យូរតិចមែនតែដឹងថាជាតិណាស់ហើយមើលទៅ បញ្ញាយកកាណុងធំទៅញ៉ុលមាត់យ៉ារីឃើញភ្លាម ក៏ហារមាត់បឺតយកៗ ដូចក្មេងដាច់បាយ៣ថ្ងៃ ។ ទឹកខ្ទិះនិងទឹកកាមនៅពេញក្នុងដួយយ៉ារីនេះគឺ បើកផ្លូវឲ្យអង្រែបុកគ្រឿងមេសា បុកបានយ៉ាងស្រួលតាម្មង មេសាលេងក្បាច់ចំណិតត្រសក់វៃទល់មុខគ្នាជាមួយនាង មិនអស់ចិត្ត លេងអុកវៃពីក្រោយទៀត មេសាគេងផ្អៀងពីក្រោយហើយដាក់យ៉ារីពីមុខរួចយកដៃស្ដាំលើជើងនាងមួយចំហៀងឡើង ចំណែកអង្រែបានបុកចូលតត្បាល់រួចស្រេច ។ បញ្ញាពេលនេះដកកាណុងចេញហើយមើលទៅដូចជាទន់ក៏ហើយ ឯណារិទ្ធវិញកំពុងបៅដោះយ៉ារីពីមុខ មើលតែមានទឹកចឹង ។ អាអូនតូចណារិទ្ធដូចជាងើបឡើងទៀតហើយ កំពុងត្រៀមប្រយុទ្ធនៅតង់ទី២ ហើយយ៉ាង។ មេសា ដូរក្បាច់មួយទៀតដាក់នាងឲ្យអុកពីលើម្ដង បានមួយសំទុះ មេសាដូរក្បាច់មួយហើយមួយទៀត ជិត១៥នាទី ។ ណារិទ្ធ៖ នែ៎ អាមេសា ហែងធើយូរម៉េសហ្អាស? ម៉ាងៃហើយមិនទាន់ចេញទៀត ។ មេសា៖ ជិតចេញហើយវើយ អញខានវៃយូរ ចង់ស្ទះ ចឹងបានយូរតិចវើយ។ ណារិទ្ធ៖ អើរ លឿនឡើងអាលយើង បានម្ដងទៀត។ យ៉ារី ៖ បងឯងកុំខឹងអី បងមេសាជំនាញណាស់ដូរជិត១០ក្បាច់ហើយ ។ បញ្ញា៖ យូរផស់វាមែនវី។ មេសាខំដុតដៃដុតជើង ប្រញ៉ាប់ដល់ទីនឹងគេ ។ មួយស្របក់ទឹកសរខាប់ៗបានបាញ់ចូលពេញដួយអូនយ៉ារីច្រើនណាស់ យ៉ារី៖ ទឹកច្រើមម៉េសបង ។ មេសា៖ បងចឹងហើយ ចប់តង់ទីមួយមិនបាន៥នាទីផង ណារិទ្ធក៏ចាប់ផ្ដើមទៀត រហូតដល់ម៉ោង ជិត ១ ទើបរួចរាល់។ ចាប់ពីពេលនោះមកពួកគេតែងតែណាត់គ្នាគ្រប់ពេលចង់ម្ដងៗ ៕
loading...